зыттыбай

зат. сөйл. Бір нәрседен, біреуден қашып жүретін, жоламайтын адам. Шынымен осы Сейтназар құлқын қамын ойламайтын ақ жүрек пе, әлде анау-мынауға арандағысы келмейтін з ы т т ы б а й м а (О. Сәрсенбаев, Бақыт құсы, 54).